Polonnaruwa tot Kandy

De volgende ochtend vertrekken we naar Sigiriya, een koninklijk fort op 200 meter hoogte. Het fort is gebouwd op een enorme monoliet, een rechtop uit het landschap oprijzende rots. Vanuit de verte zien we de rots al staan. Ooit gebouwd door een koningszoon die zijn vader had vermoord en zich daar schuil hield. Aangekomen bij de rots lopen we eerst door mooi aangelegde tuinen, die ook onderdeel uit maken van het complex. Het is druk. Het is weekend en dan gaan veel Sri Lankanen ook uitstapjes maken, dus ook hier naartoe. Om boven te komen moet de rots beklommen worden, eerst via eenvoudig aangelegde trappen, maar het wordt steeds steiler. Al snel komen we in een rij terecht de trap op. Moe worden we dus niet van het klimmen, en de tijd kunnen we doden door van het uitzicht te genieten. De wachtrij blijkt uiteindelijk voor een aantal prachtige overgebleven fresco's op de muren van de rots. Er is een soort galerijtje gebouwd, tegen de rots aangeplakt, waar we met een wenteltrap heen gaan. Er kunnen een beperkt aantal mensen op de galerij, dus vandaar het wachten.
Na de fresco's gaat de klim verder door omhoog tot aan een plateau. Dit stuk zijn nog 'normale' trappen. Enorme leeuwenklauwen op het plateau staan aan de ingang van de laatste beklimming. Via metalen trappen die letterlijk aan de rots hangen (denk aan een brandtrap aan een gebouw) is het verder omhoog. Uitgesleten traptreden verraden hoe de mensen hier vroeger omhoog gingen, dan ben ik blijk met deze brandtrappen. Boven aangekomen hebben we een prachtig uitzicht over de omgeving, en kunnen we ronddwalen tussen de restanten van het fort. De klim naar de top was echter toch wel de grootste attractie!
We begeven ons weer omlaag langs de trappen om terug te keren naar het hotel. Aan het eind van de middag staat de oude koningsstad van Polonnaruwa op het programma, maar enorme tropische regenbuien maken een wandelingetje een waterballet. De excursie wordt dus uitgesteld tot de volgende dag. We vermaken ons maar wat in het hotel.

De volgende ochtend is het opgehouden met regenen en rijden we naar de oude stad. Het is net als Anaradhupura een oude koningsstad, de tweede van het land. De koningen verplaatsten de hoofdstad om de constante invallen vanuit India te vermijden. We hebben slechts tijd voor een aantal hoogtepunten, zoals de oude tempel van de tand (een soort relikwie, een tand van boeddha die nu in Kandy in de tempel ligt. Ook de uit een enorme granieten rots gehouwen boeddha-beelden zijn een kunstwerk. Als wij aankomen is er een soort 'dienst' bezig. Een monnik zingt mantras en mensen mediteren op een grote rots tegenover de boeddha's. Een mooi gezicht.

Na de oude stad rijden we door naar Dambulla, een ander cultureel hoogtepunt in Sri Lanka. Hier bevinden zich een aantal grottempels. Ook hier moeten we weer klimmen. Je moet er iets voor over hebben om verlichting te bereiken ;-) We rijden met de bus tot halverwege, en lopen dan verder. De tempels zijn prachtig. Vooral de rotstekeningen die ieder plekje van de rotsen bedekken zijn indrukwekkend. De witte 'tempelgalerij' steekt prachtig af tegen de donkere rotsen, en natuurlijk weer een fantastisch uitzicht!

We rijden weer verder naar een volgende tempel. Het is een drukke dag! Deze tempel toont de verschrikkingen van de 'hel', of in ieder geval de boeddhistische variant daarvan. Enorm bloedige afbeeldingen tonen aan dat er met je gebeurt als je niet 'braaf' bent. Er is zelfs een zaal waar martelingen voor criminelen op ware grootte worden uitgebeeld, voor ieder vergrijp een andere straf. We eindigen weer hoog op een dagoba, en kijken weer uit over de al donker wordende hemel. Snel door dus naar Kandy, waar we zullen slapen. Pas begin van de avond komen we daar aan.

Ook de volgende dag is het programma weer vol. We zitten hier midden in de 'culturele driehoek' van Sri Lanka, waar veel te zien is. Kandy was de 'hoofdstad' van het Engelse rijk, en is nu nog de op een na grootste stad van het land. We besluiten het een dagje rustig aan te doen en alleen op pad te gaan naar de Botanische tuinen. Het grootste deel van de groep gaat naar een olifantenweeshuis, maar wij en nog vier anderen doen dat liever niet. Twee van onze reisgenoten (Patrick en Linda, of kortweg de 'Belgen' omdat het Belgen zijn) hebben een lift geregeld. Een gepensioneerde arts uit Londen, die van oorsprong Sri Lankaans is, zet ons af bij de tuinen. Maar niet voordat hij ons de universiteit van Kandy heeft laten zien, waar hij zelf gestudeerd heeft. Hij is duidelijk trots op 'zijn' universiteit.
De botanische tuinen zijn van oorsprong koninklijke tuinen, maar nu voor iedereen te bezoeken. Het is een favoriete plek van verliefde stelletjes, die dan ook bijna alle bankjes in het park bezet houden. Wij kiezen daarom maar voor het restaurantje om iets te drinken en uit te zoeken welke kant we opgaan. Gezeten op de veranda van een soort Engels paviljoentje is het heerlijk rustig. De tuin is prachtig. Er staan enorme bomen en de tuin heeft vele bijzondere planten. Alleen hebben wij er weinig verstand van, dus we genieten vooral van deze aangelegde natuur. De tuin staat bekend als een van de beste botanische tuinen ter wereld, en is ook behoorlijk groot. Naast planten zit er ook een enorme kolonie vleermuizen in de bomen, een attractie op zich. We vermaken ons goed en brengen het grootste deel van de dag in de tuin door. Met de tuk-tuk terug naar het hotel. Erg leuk, helemaal omdat we deze reis eigenlijk alles met de bus doen.

De rest van de middag zitten we op ons balkon en drinken de lokale drank arrack, in kleur en smaak vergelijkbaar met whiskey, maar veel goedkoper. In de avond ga ik naar een dansvoorstelling, waar traditionele dansen worden uitgevoerd voor met name toeristen. Dimitri vindt dat niks, maar zelf vind ik het altijd wel leuk. Aansluiten gaan we naar de tempel van de tand, waar nu het 'relikwie' bewaard wordt in een kleine gouden kist in de vorm van een dagobe. Een paar keer per dag wordt de kist getoond, waarvan wij er nu een meemaken. Om de kist te zien moet je wel in de rij. Je wordt langs een deur geloodst en kan een paar seconden een blik werpen op de kist. Het is druk, en we staan zeker een kwartier in de rij. Maar toch is dit weer een belevenis op zich. Daarna vluchten we weer naar buiten, weg uit de enorme drukte. We lopen nog wat rond op het tempelterrein, en sluiten de avond af in een mooi restaurant met uitzicht op de verlichte stad.

De rest van de dagen volgt later. Gebrek aan tijd en aan werkende internetverbindingen, of een combinatie van die twee zorgt ervoor dat ik minder vaak de blog kan bijwerken. Nu is het ook alweer tijd om te gaan eten. Misschien vind ik vanavond nog een gaatje om de overige dagen uit te werken.