Killing Fields en tempels

Vandaag alweer de laatste dag in Cambodja. De tijd vliegt voorbij. Na Vietnam zijn we doorgereisd naar Phnom Phen, in Cambodja. Een grote stad aan de rivier. Ondanks dat dit de grootste stad is in Cambodja, is het vergeleken met Saigon heerlijk rustig. De stad is erg toeristisch en heeft veel leuke terrasjes en restaurantjes. De prijzen zijn echter in veel gevallen ook toeristisch (drankjes kosten hetzelfde als in Nederland, het eten bijft wel goedkoper). Toch vliegen de dollars, want die gebruiken ze hier vooral, weg. Cambodja heeft natuurlijk een heftige geschiedenis. Het regime van Pol Pot heeft de helft van de bevolking uitgemoord. De Cambodjaden houden de herinnering levend (velen hebben het ook nog meegemaakt) door belangrijke plekken uit die tijd open te stellen voor publiek, om zo duidelijk te maken dat dit nooit meer mag gebeuren. Na Vietnam dus opnieuw schokkende beelden in de voormalige gevangenis, van waaruit de mensen vervoerd werden naar de Killing Fields. De Killing Fields zelf zijn ook erg indrukwekkend. Je ziet er niet direct iets, maar als je iets beter kijkt steken de botten nog uit de grond van de massagraven. Geen gezellige excursies dus, maar we zijn blij dat we dit wel gezien hebben.
Na deze donkere kant uit de geschiedenis werd het tijd voor de zonnige kant. We reizen door naar Siem Reap, waar nog één van de overgebleven wereldwonderen staat. Dit wonder heeft het stadje tot een toeristisch walhalla omgetoverd. Er zijn zo'n 200 hotels en minstens net zo veel restaurantjs hier. Overdag kom je nog Cambodjanen tegen, maar in de avond nemen de toeristen dit stadje volledig over. En allemaal komen ze voor één ding: Angkor. De grote stad van het Kmehr-rijk, en één van de grootst beschavingen uit de geschiedenis. Twee dagen hebben we de tijd om de tempels te bezoeken. Eigenlijk veel te kort als je bedenkt dat deze historische site ongeveer de oppervlakte heeft van de provincie Utrecht. We starten met het bekende Angkor Wat, de grootste tempel. Helaas staat deze aardig in de stijgers, waardoor het minder overweldigend is dan verwacht. Dit kan ook komen doordat het zo heet is, dat bewegen een hele opgave is. De tempel is wel indrukwekkend, en na een siesta in het hotel zijn we klaar voor het volgende bezoek in de middag. De zon is wat achter de wolken verdwenen en we kunnen zo wat meer genieten. We bezoeken de stad Angkor Thom, die wij persoonlijk mooier vonden dan Angkor Wat. Het hoogtepunt was echter vandaag de tempel die nog niet gerestaureerd is en waar ze express de staat laten zien zoals de meeste tempels gevonden zijn. Dit levert prachtige beelden op van grote woudreuzen die bovenop tempels groeien en hoge muren omarmen. Er zijn hier minder toeristen, dus je kunt iets rustiger rondlopen. Alleen ben je echter nergens, aangezien Angkor nu zo'n 2 miljoen bezoekers per jaar trekt.
Helaas is dit bezoek aan Angkor een hoogtepunt, maar ook een beetje een eindpunt van deze reis. Morgen keren we terug naar Bangkok. We hebben hie nog één dagje de tijd, voordat we terug vliegen naar huis. Een volgend bericht dus waarschijnlijk weer vanauit het koude Rotterdam.