Eindelijk de zon (en de hitte)

Na het nog regenachtige Hue rijden we over een bergpas die dwars over Vietnam ligt, aan de andere kant van de pas begint de zon door te breken. We blijven eerst een paar dagen in Hoi An, een oud handelsstadje geheel bestempeld als werelderfgoed door Unesco. Het stadje is geheel gerestaureerd en heeft nog haar oude charme. Helaas wordt deze charme een beetje minder door de vele brommertjes en toeristenwinkeltjes en restaurantjes. De huizen zijn prachtig, een aantal zijn te bezichtigen. Ook de tempels zijn geheel gerestaureert en nog volop in gebruik. De sfeer in het stadje is heel apart, maar ook super toeristisch.
Na Hoi An reizen we verder richting Saigon, zoals de Vietnamezen het zelf nog noemen. Officieel heet het hier Ho Chi Minh City, en een stad is het zeker. 10 miljoen inwoners, en 5 miljoen scootertjes. Oversteken is hier een avontuur, want alles rijdt door elkaar heen. Als je dat combineert met een temperatuur van 37 graden, veel getoeter en luchtvervuiling, dan heb je dus echt een grote stad. Het is weer even wennen, maar we voelen ons hier al snel thuis. We hebben vandaag het museum bezocht ter herinnering aan de oorlog. Geen leuk of mooi museum, maar wel heel indrukwekkend. De ouderen die dit lezen kennen de foto's uit Vietnam vast nog uit de krant. In dit museum hingen vele van deze foto's de verhalen erachter. De fotografen die het nieuws de wereld in brachten, maar dit zelf niet overleefden werden herdacht. Ook werden de gevolgen van de oorlog in beeld gebracht voor de Vietnamezen, toen maar ook nog vandaag de dag. Heel indrukwekken. Verder bezochten we het oude regeringsgebouw van Zuid-Vietname. In 1975 is dit ingenomen door Noord-Vietnam en er is sindsdien niets meer aan veranderd. Een mooi icoon en tijdsbeeld uit de jaren 70. De rest van de dag hangen we wat rond bij de rivier, waar een heerlijk verkoelend briesje staat. Straks weer wat eten, en morgen verlaten we Vietnam. Op weg naar Cambodja!!