‘Trekking’ met grotten en tubing

Om 8.15 zitten we klaar voor de excursie naar een aantal grotten in de omgeving. Om 9.15 zitten we er nog. Inmiddels aardig chagarijnig geworden, maar dan worden we toch eindelijk opgehaald. Na nog wat tussenstops om zwemvesten, mensen, lunch en benzine op te halen en weer kayaks af te leveren komen we dan toch eindelijk op de plek van bestemming. We bezoeken eerst Elephant Cave, zo genoemd naar een rotsformatie die op een olifant lijkt. De grot is nu een tempel.

Vervolgens volgt de ’hike’ naar de grot, we schatten nog geen kilometer! Voor de grot krijgen we hoofdlampjes. Het is het enige licht binnen. De grot is een stuk ruimer en groter dan die van gisteren. In de oorlog hielden duizenden mensen zich hier schuil voor de bombardementen. We lopen een behoorlijk eind de grot in. Het is geen gebaand pad, maar glibberige rotsen en hele stukken in rotsen vastgezette stenen. Soms nog een stuk klauteren, en dat met alleen hoofdlampjes. Overal in de grot zijn kleine boedhabeeldjes neer gezet. Ze schijnen steeds verplaatst te worden, dus de gids weet ook niet waar ze staan. Het is een bijzondere ervaring. De volgende grot is heel hoog en ook weer diep. In het regenseizoen staan deze grotten vol water. Je loopt dus letterlijk op de uitgesleten rivierbodem.

De volgende grot die we bezoeken staat zelfs nog helemaal vol met water. We gaan er op banden in (de tubes). We volgen een koord om ons voort te trekken door de grot. Ook hier is het pikdonker en deze hoofdlampjes doen het niet zo goed. Ook weer een erg bijzondere ervaring. In de grot is het prachtig, stil (behalve onze zingende gids is er geen ander geluid dan het geklots van water), totdat we op de terugweg een Chinese tourgroep tegen komen. Gedaan met de rust. Bovendien draaien ze ook ineens om en willen er weer allemaal uit in een soort paniek. Weg relaxte grotbeleving. Op de plek waar je even een stukje door het water moeten lopen schudden we ze af. Nog even het laatste stukje in rust genieten!

Na de lunch gaan we terug met de tube over de rivier. We zitten echter opnieuw een uur op de chauffeur te wachten. Zonde van de tijd, ook omdat nu het laatste uur tuben de zon wegzakt en het erg koud wordt. De eerste uren (we tuben drie uur of zo) zijn mooi. Nadat we de barretjes voorbij zijn waar Vang Vieng en het tuben zo berucht om was voorbij zijn is het prachtig. Inmiddels heeft de overheid alles aan banden gelegd en het grootste deel gesloten, want er vielen hier ieder jaar wel doden. We kunnen n dus het grootste deel in relatieve rust afleggen. We dobberen in de band over de rivier tussen de prachtige karstbergen door. Een bijzondere ervaring, die ik ondanks het erg koude laatste uur niet had willen missen.

Na een goede warme douche en een warme chocomelk met LaoLao, de lokale sterke drank, ben ik weer wat opgewarmd. We eten op een prachtig plekje langs een zijarm van de rivier, met uitzicht op de rijstvelden en bergen. Helaas is het al snel helemaal donker. Overal horen we nu krekels en kikkers. Het lawaai is oorverdovend! We wandelen over de Nightmarket terug naar het hotel. Onderweg komen we weer wat leuke eetplekjes tegen. Helaas zullen we die voor de volgende keer moeten bewaren. Morgen reizen we door.