Door de jungle van het Nationaal Park

De wekker gaat voor het eerst deze vakantie net iets te vroeg, om zes uur. Dat is toch wel het grote voordeel van een prive rondreis! Bij een groepsreis zijn dat toch tijden die vaker voorkomen. De reden voor het vroege tijdstip is dan ook wel speciaal; we gaan een jungle trekking doen. Om zeven uur worden we opgehaald, dus zitten we om kwart over zes bij de opkomende zon aan het ontbiijt. Het is eerst een uurtje rjden, want de jungle is meer aan de andere kant van het eiland. Aan onze kant zijn alleen mangrove en monsoonbossen. We halen de gids op de ons door de jungle leidt. Er zijn slechts twee gidsen die dit gedeelte kennen en bezoekers rondleiden. In het hoogseizoen hebben ze bijna dagelijks tochten, maar nu zijn er weinig bezoekers. Maar dan nog, veel mensen slaan dit prachtge stuk van Bali over. We volgen de gids door bergachtig gebied, over smalle paadjes en door riviertjes. Onderweg is het stil. Je hoort alleen ons lopen en de vele vogels en krekels in de bomen. We zien de vogels helaas niet, soms zien we in een flits iets blauws voorbij schieten: de ijsvogel die hier veelvuldig voorkomt. Andere dieren zien we niet. In het regenseizoen is er overal genoeg water te vinden, en laten ze zich niet zien. We zijn dus alleen met de bomen, en dat zijn er veel!! Ook de echte regenwoudreuzen staan hier, met enorme wortelstelsels waar je tussen kunt wonen. Het zijn indrukwekkende bomen. Dan verlaat de gids het pad, want hij vindt het leuk dwars door de jungle te gaan. Gelukkig is dat hier best goed te doen, en heb je er geen hakmessen bij nodig om je een pad te banen. Het is vandaag bewolkt, waardoor het minder warm is om te lopen. En natuurlijk is het nog vroeg. We stoppen regelmatig om van de rust en het woud te genieten. Na een paar uur keren we terug naar waar de auto ons heeft afgezet en op ons wacht.
Terug in het resort koelen we even af in de airco van de kamer. Eigenlijk is dat niet eens heel erg nodig, want het begint buiten steeds harder te waaien. We vinden een plekje in een cafeetje, en als de storm echt los barst, blijven we voor de zekerheid nog maar even zitten. De bomen groeien hier snel, maar bouwen blijkbaar weinig 'veerkracht' op. Met een luid gekraakt breekt een enorme tak van een boom af. Hij blijft nog net hangen, maar onderdoorgaand verkeer stopt toch maar even. Het dorp loopt uit om de tak in de gaten te houden. Bij iedere windvlaag kijkt iedereen angstvallig naar boven, maar de tak blijft hangen. Als de wind gaat liggen, lopen we terug en gaan we weer eten bij eettentje van eerste avond. Het eten was daar erg goed, en niet duur. De storm heeft het wel een beetje afgekoeld, dus we blijven heerlijk lang buiten ztten. Totdat we de lange dag toch beginnen te voelen. Morgen reizen we verder.